Dicht bij jou - Djèva David (Close to you - Michael Prins)

Ik heb mijn naam niet veranderd, het is toevallig gewoon de mijne
Heb niet gevraagd om een reden of om je tijd
Ik heb je reclame niet nodig, ik ben niet op zoek naar diamanten ogen
Ik pas niet in jouw perfectie, ik pas niet in jouw leugen

Maar voor jou mijn lieverd, voor jou zal ik zingen
Voor jou gekkie, zou ik alles doen
Alles om dicht bij je te komen

De vorige avond maakte je me aan het dansen maar nu doe ik gestoord
Ik zoek een reden en probeer niet raar te doen
En het is grappig, want ik lijk helemaal niet op jou
Je hebt me slecht gemaakt, maar misschien is het meer dan waar

Ik zoek weer naar mijn trots
En ik jaag opnieuw voor je ogen
Maar je bent nergens te vinden vannacht
Ik wacht nog steeds in elk morgenlicht
Dus totdat die dag de mijne is

Ben ik uit het zicht of ben ik te laat
Wil je me nog zien om te bewaken tijdens de nacht
Is het jouw visie om veilig te zijn en te horen dat alles oké is
Wanneer de hele wereld weet van de gevaren van deze vloed
Dan zal ik terug komen voor jou, ja ik zal terug komen voor jou
Wetend dat je weg zou lopen, wetend dat je weg zou lopen
Dus totdat die dag de mijne is

Dan zul je je mij niet herinneren of doen alsof je verbaasd bent
Wanneer iedereen je omrings, maar lieverd dat maakt niets uit
Draai je gewoon om en kijk naar mij wanneer je langs me loopt in het gangpad
Ik zou nog steeds duizenden deuren voor je openen om met je te praten zodat ik dicht bij jou kan zijn
En waarom kun je niet zien
Wetende dat ik je nooit zou verlaten
Wetende dat ik je nooit zou verlaten
Dus totdat die dag de mijne is

Lieverd ik zal op je wachten, ik zal op je wachten, ik zal op je wachten
En waarom kun je me niet zien, ik zal op je wachten
Lieverd, ik zal op je wachten
Mijn geliefde, mijn geliefde
Waarom kun je me niet zien
Lieverd ik zal op je wachten


Door Djèva David

Het onzichtbare geluk van andere mensen - Manu Joseph

Manu Joseph heeft zijn humoristische manier van schrijven weer goed laten zien met dit boek. Deze Indiase schrijver is geboren in Kottayam, Kerala, in het jaar 1974. Hij is journalist en redacteur, hij heeft geschreven voor The Times of India, Wired.com en The Independent. Hij heeft, behalve het boek "Het ontzichtbare geluk van andere mensen," ook "Slimme mannen" geschreven. Deze boeken zijn allebei tragikomische romans. Ze geven een inkijk in de Indiase cultuur, maar vooral een (verrassende) inkijk in het leven. Manu woont nu Delhi en werkt bij het nieuwsmagazine Open. Hij is met zijn boeken vaak genomineerd:

- The Hindu Literary Prize, gewonnen met "Slimme mannen" (2010)
- Man Asian Literary Prize, genomineerd met "Slimme mannen" (2010)
- Huffington Post's 10 beste boeken van het jaar met "Slimme Mannen" (2010)
- Bollinger Everyman Wodehouse Prize, genomineerd met "Slimme mannen" (2011)
- PEN Open Book Award, gewonnen met "Slimme mannen" (2011)
- The Hindu Literary Prize, genomineerd met "Het onzichtbare geluk van andere mensen" (2013)

Het onzichtbare geluk van andere mensen gaat over Unni, Unni die op 17-jarige leeftijd zelfmoord pleegt. Zijn vader, Ousep (een mislukte schrijver), begrijpt hier niets van. Unni was gelukkig, intelligent en had een geweldig talent voor striptekenen. Hij begint een zoektocht, die onmogelijk lijkt te zijn, hij geeft op. Tot na drie jaar na Unni zijn dood er een pakketje arriveert, een strip die getekend was op de dag, de dag dat hij zelfmoord pleegde. De zoektocht begint weer, een zoektocht naar het karakter van zijn zoon. Unni had veel fantasie en humor. Hij was een uitzonderlijke jongen, dat blijkt uit de herinneringen aan hem van zijn jongere broertje Thoma, zijn moeder Mariamma en het buurmeisje Mythili. Het is een vertelling op de dunne scheidslijn tussen waan en werkelijkheid.


Dit boek was by far een van de meest bijzondere boeken die ik ooit heb gelezen, nu moet ik toegeven dat dat er niet erg veel zijn, maar goed... Manu Joseph heeft het op een, voor mij, totale nieuwe manier van schrijven weten te vertellen. Je leert Unni kennen via zijn vader, moeder, broertje en buurmeisje. Unni was veel meer dan iedereen dacht. Niemand kende hem eigenlijk écht. Als lezer maak je deel uit van de zoektocht, je wordt nieuwsgieriger en nieuwsgieriger. Het boek bestaat uit vele interessante inzichten en denkbeelden. Denkbeelden die je prikkelen, omdat je het er niet per se mee eens bent, maar je kunt ze eigenlijk ook niet gemakkelijk ontkrachten of weerleggen. Toen ik het boek uit had, 384 pagina's in 2 dagen, wilde ik hem eigenlijk nog een keer lezen. Dit was omdat het einde onverwacht was, ik snapte het bijna niet... Maar ik denk ook dat dat weer een soort boodschap van dit boek was, nadenken: gebruik je hersenen. En nadenken deed ik na het uit gelezen te hebben. Het onzichtbare geluk van andere mensen is een boek wat nog een paar dagen lang bij je blijft.